Dwars tegen een organize-regel in die ik geleerd heb van Els Jacobs bij het organizen en die meestal werkt:

Gebruik drie dozen :
HO  ( Hier Opbergen)
EO  ( Elders Opbergen)
W    ( Weggeven) 

heb ik het de afgelopen weken twee keer bij een klant meegemaakt: Soms moet het anders…
Soms is de hoeveelheid spullen zoveel … Teveel…
Drie dozen gebruiken met de hierboven genoemde stickers? Laat maar, er is niet eens plek voor deze dozen.
Het gaat niet om een kastje dat uitgezocht moet worden, het gaat niet over een lade die uitpuilt.
Soms zie je echt door de bomen het bos niet meer en wil je toch de klant aan het eind van een sessie met een tevreden gevoel achter laten.
Met het gevoel dat er daadwerkelijk iets gebeurd is. Als organizer wil ik dan het liefst dat alles uitgezocht wordt en op de goede plek neergelegd wordt.
Maar dan heb ik het over de organizer.. wat wil de klant? De klant wil resultaat zien, en het liefst ook een beetje snel.

Na een aantal sessies was het dan zover dat we met de slaapkamer aan de slag zouden gaan.
En toen dacht ik: Het moet anders…
Niet drie dozen, maar een grote vuilniszak, een wasmand en een heel grote doos.
De wasmand spreekt voor zich, alle rondslingerende sokken, t-shirts, broeken gingen hierin.
De vuilniszak vullen was al wat moeilijker; verpakkingen, lege tubes, pillendoosjes.
En de rest?
Niet nadenken, maar alles in een doos. Gewoon alles door elkaar. Opladers, wasknijpers, tijdschriften, boeken, afstandsbedieningen.. noem maar op.
Niet 1 doos, nee 3 dozen vol.
Alles onder het bed vandaan, gordijnen open, ramen open. 
Langzaam, heel langzaam begon er ruimte te komen.
Was richting wasmachine, vuilniszak weg, dozen naar een andere ruimte. En ineens konden we het bed verschonen, konden we afstoffen, konden we stofzuigen, dweilen.
En ineens was de slaapkamer een slaapkamer waar je rustig naar bed kunt gaan. Waar je ’s ochtends wakker wordt en niet het eerste troep ziet als je je ogen opendoet.
Wauw… wat mooi om ‘klaar’ te zijn. 
Ja er staan nog ‘elders’ volle dozen die ooit een keer uitgezocht moeten worden maar deze ruimte was zomaar klaar.

Klant blij … ik blij…

Een paar dagen later was ik bij een andere klant. 
Ook hier was de slaapkamer aan de beurt. Nog nagenietend van het succes bij de andere klant dacht ik: “Ik ga het proberen” 
Succesverhaal verteld en voorgesteld dit ook hier te proberen… Gelukkig, klant zegt ja..
Een heel klein plastic tasje voor het afval, want niets mag weg. Geen wasmand, want de wasmachine staat in de badkamer ernaast, dus kan de was er zo voor.
Een plastic tas met spullen die bewaard moeten worden.
Maar ook drie weekendtassen,twee wasmanden en een bed vol kleding die in een overvolle kledingkast moeten. 
Voorzichtig beginnen… 
Klant begint te zuchten. Ik: “Adem in, adem uit” We gaan door… Er komt ruimte op de vloer, ruimte op het bed, ruimte op de stoelen.
Een overvolle badkamervloer met was, een piepklein tasje met afval, een grote tas met spullen die bewaard moet worden.
Gordijnen open, raam open.
De ene helft van het bed kan al afgehaald worden. En ineens : Klant heeft geen zin meer en ik wil door. 
Dus kopje koffie, even heel wat anders en dan toch weer terug naar die slaapkamer. Het gaat niet meer zo snel. Het kost meer moeite. Maar toch het lukt!
We zijn zover, alle kleding hangt in de kast, er kan gesopt worden, er  kan schoon beddengoed op en er kan met de stofzuiger rond gegaan worden. 
De slaapkamer is klaar!

Als ik vertel dat ik al meer dan drie jaar bij deze klant ben en dat ik de slaapkamer nog nooit zo opgeruimd heb gezien heb, dan ben ik trots.
Trots op deze klant, trots dat ik door het resultaat bij een andere klant ineens door had dat het soms anders moet.

Moraal van dit verhaal:
Lukt het niet op de manier die je al langere tijd geprobeerd hebt? Gooi het dan over een andere boeg!