Vanwege mijn onderwijs-achtergrond heb ik veel baat bij de pedagogiek van het leren. Daardoor is het bij mijn cliënten niet anders dan bij kinderen in de klas: eerst voordoen, dan samendoen en het uiteindelijke doel is het alleen doen. Uiteindelijk vind niemand het fijn om de touwtjes uit handen te geven en de regie over te laten nemen door een buitenstaander. Hoe goed het vaak ook klikt met een cliënt en ik vaak een vertrouwensband met ze opbouw is het voor mij het allerbelangrijkste dat ze het op den duur alleen kunnen. Organizen is een mooi vak. Als mensen niet meer weten waar ze moeten beginnen maar vooral ook niet hoe ze het beste te werk kunnen gaan om achterstanden in te lopen is het tijd voor een organizer! Het gevaar is dat mensen zelf kiezen voor overlevingsstrategieën: begraven in de toekomst of in het verleden.
Een organizer heeft geen emotie bij de spullen van een cliënt en kan daardoor makkelijker adviseren om iets weg te doen. Zelf blijft u hoogstwaarschijnlijk peinzen over de goede oude tijd. De spullen uit die tijd geven er een herinnering aan. Door afstand te nemen is er de angst dat u ook afstand neemt van de herinneringen. Echter deze zitten in uw hoofd, bovendien bergt u ze vaak op op een plek waar u ze niet vaak tegenkomt. voorbeelden: de zolder of de kelder.
Vlucht u in de toekomst? Dan hoeft u niet na te denken over de huidige situatie. Ooit heb ik dat misschien nog wel eens nodig. Het gevaar hierbij is dat u vergeet dat alles wat u bewaart ook energie kost. Het denken en dromen over het afronden van toekomstige taken is zo overheersend dat er geen tijd is voor de daadwerkelijke uitvoering!
Als organizer kan ik helpen door samen de handen uit de mouwen te steken dsus eerst voordoen, dan samendoen en uiteindelijk doet u het alleen! Ook is het mogelijk dat u alleen al door een gesprek en een rondje door het huis, de nodige energie krijgt van de tips waardoor u zelf aan de slag kunt!
Het gaat hierbij om uw competenties en u zult merken dat u ook weer tijd krijgt in uw leven!