Ook ik vind het nog steeds moeilijk: “nee zeggen” !
Mijn plichtsbesef, verantwoordelijkheidsgevoel is zo groot dat ik me vaak verplicht voel(de) om op iedere vraag ja te zeggen.
Olga wil jij even? Ja hoor…..
Olga kun jij even? Tuurlijk….
Olga heb jij voor mij? Ik zal even kijken…
Ik heb expres achter het woord voel , tussen haakjes geschreven de .
Want ik doe het tegenwoordig toch anders…
Dat wil niet zeggen dat ik overal nee op zeg. Wel nee … Ik zeg heel vaak : Ja.
Maar wel tegen dingen die ik leuk en belangrijk vind. En niet omdat een ander het leuk of belangrijk vind.
Ik weet nog goed dat mijn moeder jaren geleden opgenomen werd in een verpleegtehuis. Ik was haar mantelzorger en eigenlijk kreeg ik met haar opname meer tijd en meer rust. Zoals altijd was ik ook hier weer erg betrokken bij de gang van zaken. Ik denk dat ze er een maand of twee zat , toen ik gebeld werd door de cliëntenraad ( de vereniging die de belangen behartigde van de bewoners…) Nadat ze me eerst de nodige veren in de …… hadden gestoken vroeg ze of ik geen voorzitter van de cliëntenraad wilde worden……
Ik voelde me vereerd, was opgetogen en blij. Tsjonge dat ik daar voor gevraagd werd….
Er was een belletje in mijn achterhoofd die echter gelijk begon te rinkelen: “Niet gelijk Ja zeggen Olga…..”
Ik vertelde het verhaal enthousiast aan mijn man. Hij zei niets in eerste instantie en keek me alleen maar aan.
Hallo, weet je wel wat me gevraagd wordt? Ja inderdaad het word je gevraagd. Waarom? Is dit iets wat je echt graag wilt???
Oeps. Eyeopener….. Wil ik dit echt? De belangen van allerlei mensen behartigen? Of wil ik het belang van mijn moeder behartigen? Wil ik er voor haar zijn?
Waarom vroegen ze mij? Tuurlijk : bezig bijtje, fanatiek, betrokken…
Wat was ik blij dat ik niet direct ja gezegd had. Want ik wild dit eigenlijk helemaal niet. Ik zou me vreselijk moeten inlezen in de problematiek , ik zou voor minstens 3 jaar voorzitter moeten zijn… ( hoelang zou mijn moeder nog leven??)
De volgende dag heb ik teruggebeld en heb gemeld dat ik er niet voor voelde. Dan wordt niet zonder slag of stoot geaccepteerd. Allerlei vragen werden op me afgevuurd en er werd heel erg op mijn gemoed gespeeld. Ik vond het zo moeilijk om nee te blijven zeggen…. Maar wat was ik opgelucht toen ik de telefoon neerlegde.
Dit voorbeeld heeft me heel vaak geholpen om niet direct overal ja op te zeggen !
Dit wil niet zeggen dat ik een asociaal figuur ben die alleen maar aan zichzelf denkt: Ik zeg alleen iets minder vaak ja. In ieder geval denk ik er eerst over na.
En ik kan zeggen dat dit heel goed voelt!
Want ik zeg :
ja tegen mezelf,
ja tegen het leven
en ja tegen alle dingen waar ik blij van word!!!
Waar zeg jij JA tegen???